स्मृतीबनातून

निशब्द कृती उघड्या नेत्रांस जाळी दाहकता वास्तवाची  मिटलेल्या पापण्यात दाटी भंगलेल्या स्वप्नांची भरून होते घेतले श्वास अमृताचे कळेना निःश्वास कैसे झाले विषाचे  अधरांवरी जे प्राशिले शीतल चांदणे अवचित त्यांचे कैसे जाहले निखारे स्पर्शात खास होती जाणीव धुंदगंध गेला उडून आता रासलीलेचा सुगंध दुखावती भावना निमित्त काही शब्द उद्ध्वस्तले जीवन करुनी कृती निशब्द रूप रंग ऐहीकाचे सारेच ते भुलविणारे खुणावती संग आता अलौकिकाचे उजळणारे नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com  230420241140

अलक्षीत कवी वैद्यक क्षेत्राशी संबंधित अनेकांनी साहित्य आणि संकृतीच्या प्रांतातही ध्यानाकर्षण होईल अशी उत्तम कामगिरी केली आहे. महाराष्ट्रा पुरतं बघायचं झालं तर सर्वश्री डॉक्टर श्रीराम लागू, काशिनाथ घाणेकर, मोहन आगाशे, गिरीश ओक, सलील कुलकर्णी अशी नाव पटकन डोळ्यापुढे येतात. कलेच मनाशी फार जवळच नातं आहे असं मला नेहमीच वाटतं. मनाचा शोध हा तसा आत्यंतिक गहन विषय आहे. वैद्यकशात्राचा अभ्यास करणाऱ्या मंडळींना मानवी शरीराची जडण घडण शिकत असताना त्याच्या मना कडे जाणाऱ्या वाटेचा ही पत्ता मिळत असावा आणि जो जितका या वाटेवर अधिक वाटचाल करेल त्याला त्याप्रमाणात रसिकांच्या मनाची ओळख होत असावी. शरीर प्रकृतीतल्या विकृती जाणून घेण्यासाठी कराव्या लागणाऱ्या नाडी परीक्षेच्या सरावामुळे रसिकांची नाडी सुध्धा त्यांच्या हाती येत असावी असा आपला माझा एक तर्क आहे. इथे हा सगळा उहापोह करण्याचं कारण म्हणजे माझ्या शालेय दिवसां पासून कानावर पाडणारं एक अत्यंत गोड गीत. कोकीळ सुद्धा हेवा करील असा अत्यंतिक गोड गळा आणि आकर्षक चाल यामुळे त्यावेळी या गीतानी मनात कधी कसा शिरकाव केला ते कळलंच नाही. पुढे ही हे गीत अन्य गीतांच्या बरो...

  निरंजनी स्वर-माणिक    { माणिक ताईंच्या जयंती दिनी माझी माहिती सेवेतली सहकारी सोनल तुपे हिने आवर्जून या लेखाची लिंक वंदना ताईंना पाठवली. वंदना ताईंनी कार्यक्रमाच्या गडबडीत असताना ही लेख वाचून त्वरित तिला अभिप्राय कळवला आणि तिने तो मला पाठवला. माणिक वर्मा यांच्या या कलाकार कन्येनं दिलेला अभिप्राय ही माझ्यासाठी मोलाची पावती आहे.  सोनल आणि वंदना ताईंचा मी आभारी आहे. https://saprenitin.blogspot.com/2024/04/blog-post.html [16/05, 8:40 pm] Sonal Tupe: नमस्कार मॅडम, योगायोग बघा.. गेले दोन दिवस तुमच्याशी बोलते आहे आणि आज हा मेसेज माझ्याकडे आला...आमचे दूरदर्शन केंद्र दिल्लीचे उपसंचालक श्री नितीन सप्रे सर हे लेखन करत असतात आणि आज त्यांनी लिहिलेला हा लेख त्यांच्या ब्लॉगवर प्रसिद्ध केला... मला असं वाटलं आपल्यासोबत share करावा....☺️ [16/05, 10:14 pm] Vandana Gupte: मी आत्ता पुण्याला आईच्या कार्यक्रमासाठी आले होते . [16/05, 10:39 pm] Sonal Tupe: Ohh☺️... मॅडम जमलं तर नक्की तुमची प्रतिक्रिया कळवा...मी पाठवेन आमच्या सरांना... [16/05, 11:58 pm] Vandana Gupte: येवढ्या सुरेख लेखाबद्दल...

 आठवणींच्या मेघातून मन विचरण करत असताना अवचित शीतल समिराच्या झुळकी पाठोपाठ सरसर आलेल्या वर्षा धारांनी काहीसं मलूल झालेलं मन  टवटवित होऊन गुणगुणू लागलं... जिवलगा अंतरातून  आज कुणी साद घाली जिवलगास खिन्नता अशी कुणास काजळी जशी दिव्यास तितुक्यात समिरा सह चंदनी आली झुळूक शुष्क उपवनास त्या फुलण्याची साद देत मिळता दव संजीवन सर्वत्र आला बहर कुसुमी ओला सुवास तरूवर गाती विहंग विखुरला चांदणं प्रकाश सावळ तो आसमंत तरू छायेत दिसे मीरे सह मनमोहन नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com 040420241815 मथुरा