स्मृतीबनातून - जनन मरण (गीतांजली पद्य)

गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर यांच्या कवितांचं भाषांतर, भावानुवाद, स्वैर भाषांतर यातील काहीही त्या कृतींच वजन सांभाळून करणं हे कठीण आहे हे मान्य करावंच लागतं. मात्र त्यातील काहींची गेयता आणि आशय चित्ताकर्षक आहे. तेव्हा त्यातल्या काही कविता इंग्लिश, रोमन बंगाली लिपीतून समजतील तश्या आणि जमतील तेवढ्या, मराठीत भावानुवाद करून मांडण्याचा प्रयत्न आहे. गीतांजली या त्यांच्या नोबेल पुरस्कार प्राप्त कृतीतील पहिली कविता...साधक बाधक अभिप्राय जरूर नोंदवा.

जनन मरण

केलेस तू सुखे मला अनंत

नश्वर परी देहास रिते करत

फिरुनी एकदा नवा प्राण फुंकीत

देह पावरीस घुमवतो कडे कपारीत
श्वासा गणिक चैतन्य स्वर छेडीत

अमर स्पर्शे तुझ्या हृदय झंकारते
आनंदे घेऊन जन्म निशब्दता बोलते

अमर्याद तव कृपा आशिर्वचन सांगते
लोटली युगे चक्र नित्य चालते

(For reference -Thou hast made me endless, such is thy pleasure.
This frail vessel thou emptiest again and again,
and fillest it ever with fresh life.
This little flute of a reed
thou hast carried over hills and dales,
and hast breathed though it melodies eternally new.
At the immortal touch of thy hands
my little heart loses its limits in joy and gives birth
to utterance ineffable.
Thy infinite gifts come to me only
on these very small hands of mine.
Ages pass, and still thou pourest
and still there is room to fill.)

नितीन सप्रे

nitinnsapre@gmail.com 

290820241315

New Delhi