स्मृतीबनातून-भेट स्वस्वरुपाची(गीतांजली पद्य 13)

गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर यांच्या गीतांजलीतील हे 13 वं पुष्प. परमेश्वर प्राप्ती हे मनुष्य जन्माचं अंतीम उद्दिष्ट प्राप्त करून घेतानाची भावावस्था त्यांनी या गीतात मांडली आहे.

"The song that I came to sing remains unsung to this day. I have spent my days in stringing and in unstringing my instrument.

The time has not come true, the words have not been rightly set; only there is the agony of wishing in my heart.

The blossom has not opened; only the wind is sighing by. I have not seen his face, nor have I listened to his voice; only I have heard his gentle footsteps from the road before my house.

The livelong day has passed in spreading his seat on the floor; but the lamp has not been lit and I cannot ask him into my house.

I live in the hope of meeting with him; but this meeting is not yet

(Geetanjali song no 13)

भेट स्वस्वरुपाची

गीत जे मी आलो गावयाला ते अजुन गवसले नाही

सरून सारा काळ गेला मन साज सूरात लागले नाही  

न आली सुयोग्य वेळ न रचले ते शब्द घनआशय 

इच्छा मनी ती होती प्रबळ वसवावे त्यास अंतरी हृदयात 

न फुलले श्रद्धा कमळ परी होती भक्तीची झुळूक मंद

न देखिले त्याच्या रुपास न कधी ऐकली ती साद

घरा समोर पथा वरून त्याचा येत होता कोमल पदरव

आयुष्य सारे झाले व्यतीत तेवला न तो भक्ती प्रदीप 

बोलावू शकलो नाही पण त्यास अपुल्या या हृदय मंदिरात

जगतो मनी होऊन व्याकूळ दाटली इच्छा त्याच्या भेटीची खास

घडली नाही भेट अजूनही न देखिले दिव्य त्या स्वस्वरूपास

 

नितीन सप्रे

nitinnsapre@gmail.com 

070920241620

ठाणे