स्मृतीबनातून – नाते (पद्य)

नाते


उलटून मोठा काळ गेला, भेटला कोणी नाही कधी

ना पुसली ख्याली खुशाली वा कुठला आरोप नाही 


मौन मी पाळले जरा, प्रवाही राहीलो काळा सवे 

नात्यात काही ओल होती, कोरडी होत गेली स्वये 


का काढीशी खपल्या तू पुन्हा जुन्या भरलेल्या घावांवरीच्या 

उगा अचानक परतून का, तू पुन्हा येऊ लागला


आता न पूर्वीची ती, राहिली हृदयी प्रीत भावना 

नव्याने आता कधी तो, सजणार नाही माझा चेहरा


मनात नाही सल काही, दरवाजे ते घट्ट मिटले

पडताच थाप न धावे, आता नाते थकून गेले


जे नाही पूसता आले, एकांती निवांत भेटीत सारे

आता कसे पुसावे तुला, भोवतालच्या शुष्क गर्दीत यारे


नितीन सप्रे

050920251830

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

प्रासंगिक- वसंतवैभव-कैवल्य गान

स्मृतीबनातून निरंजनी स्वर-माणिक

स्मृतीबनातून - देखण्या ‘बाकी’ काव्यपंक्ती