स्मृतीबनातून

  मधुमरंद कानात वाजती जेव्हा मधुमंद सुरेल गाणी निमिषात जाणतो ही असे कुणाची वाणी तरळती मनात आठव जणू चांदण्यांचे पुंज ठेवावे जपून कैसे प्राजक्त फुलांचे कुंज मानावी चूक कैसी होणे सुवास धुंद स्वये होऊनी बंदी अलि प्राशितो मरंद नितीन सप्रे 250323

मन:स्थितीच्या विपरीत परिस्थिती हा तसा सार्वत्रिक अनुभव म्हणता येईल. संवेदनशील मनांना मात्र हा अधिक बोचरा वाटतो . असहाय्य वाटतो. विकल मन पाऊस रुपेरी चांदण्यांचा बरसला जेव्हा मनात निष्पर्ण कोरडे झाड होते तिथे वनात फेसाळ शुभ्र लाटा उसळल्या त्या अंतरात सोबतीस कुणी हाय नव्हते भिजण्यास सागरात स्वर गोड पावरीचे दाटले हे उरात भाव मुग्ध राधा नव्हती त्या सुरात   तारा अश्या तन तंबुरीच्या झंकारल्या स्वरात स्वरशब्द हरपले होते गाऊ कसे स्वगीत हुरहुर त्या मारव्याचा स्वर दाटला कंठात लोचनी तरळले अश्रू ओघळले रित्या ओंजळीत रज कण अस्तित्वाचे विखुरले विकल स्वरात वारस कुणीही नव्हता करण्यास ते प्रवाहित  नितीन सप्रे नवी दिल्ली मार्च 2023

बहुसंख्य मानव तथाकथित सात्विक जीवन आचरून, पाप-पुण्याचं अनावश्यक स्तोम माजवून, उपास-तापास, व्रत-वैकल्य करून, त्या सर्व शक्तिशाली नियंत्या कडे बहुतेकदा अशाश्वत लौकिक गोष्टींसाठी वशिला लावतो तेव्हा परमेश्वर माणसाच्या बुद्धीची कीव करत असावा…  वशिला याचना आयुष्याची ही करतो कशाला? जगण्यासाठी का उगा लावतो वशिला? जन्मतः चुकीच्या कल्पनांचा जन्म झाला गोंजारून घेण्यातच शैशवी काळ गेला ज्याच्यावरी निस्सीम होते प्रेम केले यौवनाने त्या विषय मोहजाली गुंतविले अटळ आहे जर जरा ही का मिरवू नये तिला ही? अन् अखेरी जीवन व्रताच्या सांगतेला  आळवू का नये कैवल्य भैरविला? नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com नवी दिल्ली (1907231025)

  शब्द शब्द डोह शब्द  अजर   शब्द व्यापती सकल  चराचर शब्द हे प्राचीन फार शब्द बहु आहे अपार शब्द मोह शब्द रूचिर शब्द कथती सर्व सार शब्द मृदुल शब्द प्रखर शब्द सरल शब्द अमर शब्द करिती प्रेम उद्गार शब्दांनी होई त्याचा स्वीकार शब्द जणू कल्पना आकार शब्द आहे भाषा उच्चार  शब्दास अर्थ आशय विचार शब्दच हा जीवनी आधार शब्द असे तो चमत्कार शब्द मांडती दृढ निर्धार शब्द आहे ब्रम्हांड सार शब्दाय नमः शब्द ईश्वर नितीन सप्रे नवी दिल्ली 280323

असे का वाटते? न जाणे तुला पाहिल्यावर डोळी साठवावे असे का वाटते?   हातात हात तुझा घेतल्यावर रहावा करी असे का वाटते? तुझे मृदुल गूज श्रवणताना ऐकतो कूजन असे का वाटते? तुझी नेत्र पल्लवी निरखताना ढळती चामरे असे का वाटते? तुझे मंद स्मित न्याहाळताना स्मितात हरपावे असे का वाटते? तुला पाहूनी डौलात चालताना मागावर असावे असे का वाटते? तुझे गीत गात असताना साकारावे तू असे का वाटते? तुझी चित्र रेषा रेखाटताना आकारावे तू असे का वाटते? तुझी संकल्पना अशी करताना कल्पनेत रमावे असे का वाटते? प्रत्यक्षात तू मला भेटताना कल्पनेतली असावी असे का वाटते? नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com नवी दिल्ली (1607231245)

  आपुले अनुभवली आहे बरीच आपुल्यांची मी आपुलकी गरजे नुसार प्रत्येकवेळी ती वाढली खालावली कित्येक वेळा त्यांनी मला मानले परमेश्वरी  वरदान मिळता निघाले थांबले ना क्षणभरी देऊनी हातात हात पाहती स्वप्ने भरजरी पूर्तता होताच त्यांची सुरू पुन्हा कुरबुरी मुष्किली सां गता आपुल्यांना होतात काही कमी अन् सांगतो काही होतात आपुलेही कमी ठेविले त्यांच्या सुखाला सर्वदा सर्वोपरी एकदाही जीव नाही ओवाळला माझ्यावरी नितीन सप्रे 250323

मधुप्रयाग गुंतलो मी तिच्या कुंतल जाळ्यात ऐसा वाटले भेदू नये हा चक्रव्यूह आता बुडालो खोल काजळी मीन नेत्रात जेव्हा नकोच या बुडत्याला काडीचा आधार तेव्हा गूज अधर अधरांना जसे सांगते झाले फुटू नये शब्द आता वाटून गेले विरघळूनी गेलो असा कांचनी त्या बाहुपाशी गगनी निस्तेज होऊनी गेल्या चमकत्या नक्षत्रराशी नितीन सप्रे नवी दिल्ली nitinnsapre@gmail.com   (0807230945)                                        

  जगातल्या सर्वाधिक उंच, सर्वात मोठया खऱ्या पाण्याच्या नितांत रमणीय ' पॅगोंग लेक'च्या तीरावर उभा झालो, तोच छाया तळ्यात उतरली... छाया आरस्पानी महानीळ तळे पाहुनी सावळ छाया गेली मोहुनी क्षणात उतरली तळ्यात तीही सचैल सुस्नात होऊनी गेली तीच्यावरी तो रविराज भाळला छाये संगे खेळ मांडला क्रोधित होऊनी मेघ धावला सूर्या पुढती उभा ठाकला रवि मेघाच्या कलहात बावरी  कोमेजून मग छाया गेली व्यर्थ तयांनी चुरस केली तळ्यातच ती विलीन झाली नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com पॅगोंग लेक, लडाख (0207231643)