स्मृतीबनातून

स्वरूप दाटूनी आले धुके जायचे पुढती कसे मार्ग तोच दाखवेल मनी विभ्रम का असे वाटेत जे येई समोर प्रसाद भावे तू स्वीकार ऐहिकाचे तोडून धागे भजनी त्याच्या रमावे इथवर झाला प्रवास नित्य स्मरूनी तयास अर्पून सर्वस्व त्यास लौकिकातूनी काढ पाय आलास तू घेऊनी काय जाणार तू घेऊनी काय चिंता मग का उगाच वाहील तोच सर्व भार नव्हतास तू नसणार तू नश्वर या देहात तू चिरंजीव असणार तू आत्म स्वरूपात तू नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com 170920232045

दूर क्षितिजावर नजर खिळली असताना अचानक आभाळ दाटून आले. चपले सह पाऊस सरींचे नर्तन सुरू झाले आणि मनातल्या विचारांना शब्द लाभले. क्षितिज परी दूर तिथे क्षितिजावरी खुणावते कोणी तरी गूढ त्या किनारी वाटते जावे सत्वरी जाणतो आहे तिथे शोधतो जे मी इथे ओंजळीत यावे कसे कोमल दवबिंदू असे ओढ जीवाला खरोखरी जावे तिथे कसे परी बाहेर पावसाळी सरी आणि तडीता तांडव करी मन वेडे हे जाणते सागरी तृष्णा न भागते  ओढ परी कशी वाटते मृगजळा मागे धावते मन बुद्धीचा मेळ जमला श्रेयस प्रेयस संघर्ष संपला दूरच्या क्षितिज सावल्या  मनात हळुवार निमाल्या नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com 160920230725

किराणा 'प्रभा'वळीत बहरलेला मोगरा उपोद्‍घात सततच्या आजारपणानं शिक्षकी पेशातल्या इंदिराबाईंना ग्रासलं होतं. काहीसा दिलासा मिळावा म्हणून कुणीतरी बाईंना संवादिनी(पेटी) शिकण्याचा संगीतोपचार सुचवला. त्यांनी तो अंमलात ही आणला पण जीव फार काळ रमु शकला नाही. लवकरच तो बंद पडला. आता नुकत्याच नेमलेल्या गायन मास्तरांची शिकवणी इतक्या लगेच बंद कशी करायची? म्हणून स्वतःही शिक्षक असलेल्या आबासाहेबांनी पत्नी ऐवजी आठ वर्ष वयाच्या आपल्या कन्येला शिकवणी द्यायला त्यांना सांगितलं. तसं बघता ही एक अतीसामान्य घटना पण हिंदुस्थानी शास्त्रीय संगीत विश्वासाठी हा सुवर्णकांचन योग ठरला. कारण या घटनेमुळे, पुण्यातल्या एका मध्यमवर्गीय घरात, पूर्वापार चालत न आलेला संगीताचा संस्कार असा काही रुजला, बहरला, डवरला की त्याच्या वर्णनासाठी थेट माऊलींच्या शब्दांनाच शरण जावं लागेल…"इवलेसे रोप लावियले द्वारी तयाचा वेलु गेला गगनावेरी"(गगना पर्यंत) मोगरा फुलला...मोगरा फुलला...पांढऱ्या शुभ्र दळदार मोगाऱ्याच्या फुलांचा सुगंध ज्याप्रमाणे आसमंत सुवासिक, पवित्र करून टाकतो तद्वतच भविष्यात या छोट्या मुलीच्या प्रभेनं संगीताचं ...

आसक्त क्षण एकेक चालला होता स्वप्निच स्वप्न राहिले मोगरा सर्वत्र फुलला होता माळून घेणे राहिले शेफाली सडा शिंपला होता सुगंधित होणे राहिले रोखणे काळ अशक्य होता प्रीती फुलवणे राहिले तारका प्रकाश पसरला होता उजळून जाणे राहिले भेटीत आगळा स्नेह होता तेजाळणे देह राहिले गराडा भोवती ना'त्यांचा' होता सुहृदांना भेटणे राहिले जगणे सदा विषयाक्त होता अनासक्त होणे राहिले. नितीन सप्रे Nitinnsapre@gmail.com 0609230647

चांदणी सुदूर सान चांदणी चमकली गगनात ती प्रसन्न फाकल्या प्रभेत टिपूर चांदणे मनात होईल का कधीतरी उतरेल ती धरेवरी ठबकेल मग दवापरी मनीच्या सानिया फुलांवरी स्वप्नीच स्वप्न रंगली  तारका दारात पातली चांदणं रुपेरी भवताली गात्रे त्यात न्हाईली फुलपंखी नजर धानी  फिरली तना मनातूनी झिरपल्या त्या अमृतानी फुलला श्रावण रंध्रातूनी नितीन सप्रे nitinnsapre@gmail.com  3108232330